dinsdag 22 maart 2016

Twijfel


De gebeurtenis van deze dag is natuurlijk de reeks bloederige aanslagen in Brussel. Deze terreuraanslagen zijn bedoeld om twijfel te zaaien over onze veiligheid. Er aan toe geven is geen optie. Dan hebben de terroristen hun doel bereikt.
Of zoals H.M. van Randwijk in de Tweede Wereldoorlog dichtte:

Humor is een wapen, waar zij niet van terug hebben.


Vanmorgen fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik dit seizoen voor de laatste keer met de "Krasse knarren" meeschaatste. Ik kwam gelijk met Ans van Dijk aan, die ik het van haar geleende "Van kwAAD tot erger(nis)" van D66-raadslid Aad van der Luit teruggaf.

Ik heb deze verzamelde columns met veel plezier gelezen. Het is spijtig, dat de schaatsloopbaan van deze bekende Leidenaar in de knop gebroken is door een val op het ijs.
Maar dit vlot leesbare boek zal me het meest bijblijven door deze prachtige zin, die het boek het lezen al waard maakte: "Je moet nooit sneller rijden dan dat je beschermengel kan vliegen!"

Nou, ik kan u verzekeren: de tweede helft van dit seizoen deed ik dat ook. De twijfel was er bij mij ingeslopen na een drietal valpartijen in korte tijd. De eerste was vlak voor de 1000 rondjes van Leiden.
Tot die tijd deed ik veel zekerder en daardoor ook veel stabieler, ook al had ik naar mijn gevoel af en toe een mispeer. Achteraf bleek dat natuurlijk gekomen te zijn, doordat ik met mijn Rossignols op het ijs kwam in de bocht en daardoor weggleed. Toen kon ik het echter telkenmale corrigeren met de twee messen aan mijn voeten.

Maar feitelijk is Twee Zwaarden meer van toepassing op dit seizoen. Het is de kaart van twijfel. Vooral in januari was het hopeloos.
Nu heeft elk nadeel natuurlijk zijn voordeel. Ik kan me als schaatstrainer veel beter verplaatsen in mensen, die met angst het ijs op komen. Dit was voor mij een totaal nieuwe ervaring.

Dit thema, het leren kennen van de ware betekenis van moed, komt op een humoristische manier aan bod in "Asterix en de Noormannen".
Doch dit seizoen was beslist niet alleen kommer en kwel. Ik wist op het juiste moment namelijk ook te pieken. In december wist ik met Janina Wolf de 1000 rondjes van Leiden te winnen.

En nog geen 2 weken geleden reed ik in Haarlem plotseling heel goed bij de Bert Grotenhuis Bokaal.
Maar voor het zo ver was, had ik vooraf nog wel de nodige twijfels. Voorafgaand aan de 1000 rondjes, doordat ik ineens de favorietenrol kreeg toebedeeld, een voor mij totaal nieuwe ervaring. En na het dramatische begin van 2016 had ik veel verwacht, maar beslist geen 482 rondjes op een 400-meterbaan. Voor 400 rondjes had ik vooraf blind getekend.

Natuurlijk zullen er wat twijfels blijven hangen, maar de afsluiting van mijn schaatsseizoen met 10 "Krasse knarren", waaronder Marco Tiller, deelnemer aan het Nederlands kampioenschap voor Masters in februari, en de zoon van Wim Klerks, die Paasvakantie had, ging behoorlijk goed. Ik ga met een goed gevoel de zomer in.

Geen opmerkingen: