zaterdag 30 november 2013

Een handgeschreven startnummer bij de Sinterklaasloop

Vorige week kreeg ik van Jaap de Gorter een mailtje met de vraag, of ik mee wilde doen met de Sinterklaasloop. Deze zou plaats vinden in het Panbos. Ik had verder niets in mijn agenda staan, dus dat moest lukken.

Vanmorgen fietste ik om half 10 naar Jos Drabbels toe. Ondanks dat buienradar vrijwel geen wolkje aan de lucht gaf, had het 's ochtends toch nog geregend. Bij Jos werden we opgepikt door Jaap.
Het begon om 10 uur al aardig druk te worden bij het Pannenkoekenhuis in het Panbos. Zo druk zelfs, dat Jaap het laatste startnummer in ontvangst kon nemen: nummer 250. Men had niet op zo'n hoge opkomst gerekend!
Denk nu niet, dat de rest van de lopers niet mee kon doen. De charme van dit soort kleine lopen is gelegen in een beetje kneuterigheid. Geheel in de sfeer van het Sinterklaasfeest werd er gewoon wat geknutseld.
Amateuristisch, maar o zo gemoedelijk.

Zo kregen de "laatkomers" een handgeschreven startnummer op een stukje papier!

Met dit unieke startnummer ging ik inlopen in het Panbos, waar ik voor het laatst met de Halve marathon van Katwijk gelopen had.

Inmiddels waren Andrea Landman en Paul Verkerk ook gearriveerd, net als Sinterklaas en zijn door de Verenigde Naties nog niet gearresteerde Zwarte Pieten.

Maar zoals het bij de Sinterklaasloop te verwachten was, loste de Goedheiligman zelf het startschot. Met een redelijk grote groep lopers vertrokken we over de geasfalteerde toegangsweg naar de onverharde bospaden voor de eerste van de 4 omlopen door het prachtige Panbos. Vanuit het midden van het peloton werkte ik me een flink eind naar voren.
Ik haalde zelfs nummer 14 in. Ajax en Barcelona hadden de altijd met dit rugnummer rondlopende Johan Cruijff, Katwijk had bij het hardlopen haar eigen variant hierop: de allround sportvrouw Lenie van der Plas.

Het simpele feit, dat ik voor haar kwam te lopen, gaf aan, dat ik de vorm van de Zevenheuvelenloop mee had genomen naar de Sinterklaasloop. Halverwege de eerste ronde kwam ik ongeveer op de plaats te lopen, waarop ik de rest van de wedstrijd zou lopen.


Ik haalde een drietal vrouwen in, vooral doordat ik licht voorover hangend mijn armen in de afdalingen slap langs mijn lichaam hield. Door de zwaartekracht ga je dan harder: je kunt grotere passen maken. Probeer maar, het werkt altijd!
Twee van de vrouwen kon ik lossen, eentje kon mij volgen. Ik hield haar 2 ronden uit de zeer gematigde wind. Halverwege de derde ronde versnelde ze en niet zo zuinig ook. Het roze loopshirt zag ik binnen anderhalve kilometer een voorsprong van 100 meter nemen.
Rond deze tijd had ik Jos Drabbels verwacht. Bij verreweg de meeste lopen haalt hij me op ongeveer 7 kilometer in. Nu dus niet. Ik liep dus goed! Halverwege de vierde ronde werd echter een tipje van de sluier opgelicht: Jos had, net als Paul, de 5 km gelopen. Daar hij zich opgegeven had voor de 10 km en we zonder chip liepen, heeft Jos met zijn 5 kilometertijd zijn eerste nominatie voor de 10 kilometer op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro nu reeds binnen!

Een halve ronde later was ik als 23e binnen in 48.16. Daar het parcours zwaarder is dan dat van de Zevenheuvelenloop, was ik hier tevreden over. Ik had lekker gelopen.


Jaap kwam binnen in 51.08, Andrea net boven het uur.
In het Pannenkoekenhuis dronken we koffie of (warme) chocolademelk. Bij het verlaten van het pand kreeg Jaap een telefoontje van Gerard van Tol. Hij zocht nog een invaller voor het G-schaatsen vanavond.

Daar ik geen afspraken had staan,
bood ik mezelf voor 's avonds aan
om de G-schaatsers te begeleiden
in mijn tweede huis: IJshal Leiden.
Ik heb begrepen dat Sint-Nicolaas
vergezeld van zijn trouwe Pieterbaas
ook daar acte de présence zal geven,
zodat ik op deze dag kan beleven,
dat ik andermaal de Goedheiligman
op sportieve wijze passeren kan.
Eerst ging het hardlopend in het duin,
straks zet ik mijn schaatsen schuin
naar voren bij weer een nieuwe slag
op deze toch wel zeer sportieve dag.
Genoeg bewegen is goed voor iedereen
en als je dat doet, dan kun je meteen
beginnen met het verteren van de pepernoten,
waar je net iets te vaak van hebt genoten!
Ook ik kan de pepernoten niet laten staan,
dus voor mij is het goed om op de ijsbaan
wat kilometers extra te kunnen rijden
om het extra gewicht eraf te glijden.

Geen opmerkingen: