zondag 31 maart 2013

Zomertijd of Kleine sterren stralen ook

Vannacht is de zomertijd ingegaan, waarmee ons Paasweekeinde wel mooi met een uur is ingekort!

De temperatuur is niet bepaald wat je verwacht bij de zomertijd.

Op veel plaatsen in Nederland ligt nog sneeuw, hetgeen de kans geeft in één foto maart 2013 samen te vatten.

Gisterenavond namen Ada en ik afscheid van de wintertijd in de Uithof in Den Haag, waar een uitvoering plaats vond van kunstschaatsverenigingen uit de regio Den Haag. Het was alweer de 46e editie van Kleine sterren stralen ook. En dat moet je niet verwarren met de Middeleeuwse schilderijen, die het Paasverhaal uitbeelden, waarbij de heiligen steevast een goudkleurig aura om hun hoofd geschilderd hebben gekregen.

Bij de Kleine sterren stralen ook waren het vooral de ogen, die straalden van plezier.

En waren het de ogen niet, dan waren het in ieder geval de glitters. Die horen onmiskenbaar bij het kunstschaatsen.
Nu zal menigeen zich afvragen, wat ik bij het kunstschaatsen doe. Want hoezeer ik de schaatssport ook ben toegewijd, kunstrijden is toch een heel andere tak van sport.
Welnu, het antwoord is heel simpel: een dochter doet aan kunstschaatsen. Sterker nog, een van mijn kinderen traint regelmatig op donderdagmorgen in de Leidse IJshal rond de tijd, dat ik met de "Krasse knarren" rondjes schaats. Terwijl mijn dochter sierlijk allerlei moeilijke kunsten vertoonde, kreeg ik van een van mijn schaatsvrienden te horen: "Hoe komt zo'n lelijke vent aan zo'n knappe dochter?"
Welnu, dat kon ik uitleggen.

Zodoende wandelde ik met Ada naar De Vink om met trein en tram naar de Uithof te reizen, waar we na nog een wandeling op de tribune van de ijshockeybaan een plekje zochten.
En eerlijk is eerlijk, ik vond de show leuker, dan ik had verwacht. En van de beheersing van de techniek, zoals het overkomen en "op de buitenkant" schaatsen, kan ik nog wel wat leren.
Uiteraard keken de chauvinistische ouders vooral uit naar het optreden van "Amaranth". Na een korte show voor de pauze volgde aan het slot een show van wel 20 minuten. Het leuke daarvan was, dat er niet alleen jongeren en kinderen aan meededen, maar ook een stuk of 12 volwassenen, waarvan een aantal Sarah allang gezien had.
Maar net als met gewoon schaatsen, zag ik met mijn ongeoefende oog toch wel enorme verschillen in de technische uitvoering. Typisch een geval van oefening baart kunst. In dit geval: oefening baart kunstschaatsen.

Nadat we vannacht de klok een uur vooruit gezet hadden, stortten we ons op één van de tradities van Pasen: paaseieren zoeken. Het oog van de meester ging stralen bij het aanschouwen van het gevondene.

Ik ben de zomertijd wel eens slechter begonnen....

Geen opmerkingen: