woensdag 6 februari 2013

Meddle

Als je het Engelse woord "meddle" hoort, denk je als sporter in eerste instantie aan medaille. Dat is fout gedacht. Volgens het woordenboek betekent het "zich bemoeien, zich mengen, zijn neus steken in". Het woord is vooral bekend van de cd "Meddle" van Pink Floyd.
Tussen Oud-Ade en Rijpwetering, plaatsen die wij schaatsend graag aandoen bij de Molentocht, is sinds jaar en dag een jongerencentrum met de naam "Meddle".
Gisterenavond was het een van de drukste en gezelligste avonden in de Leidse IJshal. En dan te bedenken, dat nog niet alle Weissensee-gangers er waren. Bij de ongeveer 70 mensen op de buitenring reden ook een stuk of 10 nieuwkomers. De meeste van hen reden nog op vaste schaatsen. Dat is op zich geen probleem: 20 jaar geleden reed iedereen daar nog op. Het probleem was, dat sommigen van hen met veel kracht met de punt afzetten. In de bochten ontstonden kleine scheuren, die steeds verder werden uitgetrapt. Iemand, die in een scheur rijdt, maakt deze bij het afzetten een klein beetje groter. Als dat maar vaak genoeg gebeurt, heb je aan het einde van de avond een Rottemeren in het klein.
In het begin van de training reed ik een snel peloton achter Martien Wijnands aan, maar toen er een groepje wegsprong, ging ik met hen mee. Ineens zag ik mijn vaste loopmaat Hans Boers de ijsbaan op komen. Ik maakte het rondje inhalen af en sloot aan de achterkant van het peloton aan en doordat de diverse keren iemand wegsprong of juist even de rug rechtte, kwam ik na 5 minuten pal achter Hans te rijden. Zo schaatsten we bijna een half uur lang door. Voor Hans een keurige herstart, want het was na de Vogelplas de eerste keer dit seizoen, dat hij in de Leidse IJshal schaatste.
Na een paar rondjes ontspannen gereden te hebben, nam ik de kop. Blijkbaar iets te enthousiast, want na een rondje of 10 keek ik achterom en had mijn trainingsmaat al los gereden. Dat was niet de bedoeling. Hans nam de kop over en ik volgde. Zo bleven we bij elkaar rijden tot de baan om kwart voor 10 sloot.

Ondertussen genoten we van de muziek, die gedraaid werd. De hele avond klonk er al mooie muziek uit de geluidsboxen, maar het beste was tot het eind van de training bewaard: het 23 minuten lange "Echoes" van Pink Floyd, een nummer, dat bekend is van "Pink Floyd at Pompeii", maar dat afkomstig is van hun album "Meddle". En dat klopte volkomen. Toen het rustig werd op de baan, bemoeide ik me met de techniek van Hans, nadat ik me eerder in het peloton gemengd had. En daar ik af en toe mijn neus moest snuiten, stak ik mijn neus dan in mijn rode zakdoek. Hoe "Meddle" wil je het hebben?

Geen opmerkingen: