"Dit was mijn laatste rondje!"

Met Jos Drabbels en Jaap de Gorter reed ik naar de ijsbaan in Leiderdorp, waar Arthur van Winsen skeelertraining zou geven. Ik sloot me, net als vorige week, bij deze snelle groep aan met het idee: "Als het te snel gaat, ga ik naar de groep van Dick van Goozen en Tjeerd Wierdsma terug."
Bij het vier rondjes inrijden leek het daar al erg op, want binnen de kortste keren reed ik op 50 meter achterstand, maar de volgende oefeningen kon ik redelijk goed bijblijven.
Net als vorige week bij Marieke en Willemijn van Hoek lag de nadruk van de training op de bocht. De rechte stukken werd rustiger gereden, zodat ik goed bij kon blijven.
Op een gegeven moment reden we in een rustig tempo 11 rondjes, waarbij iedereen een rondje op kop moest rijden. Af en toe werden we aan de binnenkant ingehaald door de snelsten van de andere groep.
"Hoog op", klonk er dan.
Ook Annerieke van der Beek beleefde dit glorieuze moment.

Pal nadat ze ons ingehaald had, rechtte ze haar rug en ging uitrijden met de historische woorden: "Dit was mijn laatste rondje!"
Uiteraard reed ze daarna nog flink wat rondjes, maar dan met een andere oefening. Net zo goed, als wij andere oefeningen opkregen van mijn tandarts, zoals een zestal Steigerungen over 200 meter en 5 kleine rondjes zijwaarts afzetten met de rechterskeeler constant op het asfalt. Aansluitend moesten we 5 rondjes aaneen constant overstappen.
Het was een leuke, gevarieerde training, die we besloten in de kantine van de ijsbaan van Leiderdorp. Het skeelerseizoen zat er op en wij konden Annerieke nazeggen: "Dit was mijn laatste rondje!"