donderdag 24 november 2011

De verschrikkelijke ijsman

Afgelopen dinsdag zijn de schellen van mijn ogen gevallen: de "Krasse knarren" konden dus wel ordelijk en gedisciplineerd in een rustig tempo schaatsen. En dan kun je als trainer maar tot 1 conclusie komen: "Het ligt aan mij!"
Ik moest dus aan de slag met de didactiek en zo stuitte ik op het ideale boek, als je streng wilt zijn: "De verschrikkelijke schoolmeester" van Dolf Verroen.

Nu werkt strengheid alleen, als je een voorbeeld kunt stellen. Dat is met Wim van Huis in de gelederen geen enkel probleem.

En zoals met iedere bekering, geschiedde het ook met mij: een bekeerling is Roomser dan de Paus!

De keerzijde van de medaille is, dat ik een nieuwe bijnaam heb gekregen van het morrende volk: de verschrikkelijke ijsman!

Geen opmerkingen: