maandag 31 januari 2011

Ontwikkelingshulp

Nederland geldt sinds de tijd van Ard en Keessie als een schaatsgrootmacht. In de jaren '90 werd de dominantie zo groot, dat we zelfs kunnen spreken van dé schaatsgrootmacht. Op diverse manieren werden vanuit ons kleine landje initiatieven ontwikkeld om schaatsers uit andere landen te helpen. Een soort ontwikkelingshulp dus.
Denk daarbij aan Bart Veldkamp, die in een jaar tijd een aantal Kenianen klaar stoomde voor een Alternatieve Elfstedentocht, maar ook de vele toptrainers, die uitwaaierden naar diverse landen om daar bondscoach te worden.
Het was dan ook een vreemde gewaarwording, dat wij met het krasse knarren kamp schaatsles kregen van een Colombiaan.
In het Stayokay in Grou had ik al een boterham met jam op, toen we op weg naar Thialf in de auto getrakteerd werden op The Jam.

Maar de grootste traktatie was de schaatsles van Francisco Rodriguez. Twintig jaar geleden is hij in Nederland neergestreken en van Wil Mensing, bij de oudere IJVL-ers een zeer bekende trainer, heeft hij schaatsen geleerd. Met wat een souplesse deed hij dat. Dat was echt dansen op het ijs!
We reden langere blokken in een rustig tempo met telkens één technisch aspect, waar we op moesten letten. Langzaam maar zeker ging je technisch steeds beter rijden. Af en toe kreeg of gaf je onder het rijden aanwijzingen. Ik kreeg van Jacqueline Zwetsloot nuttige tips voor mijn linkerbeen in de bocht, terwijl ik Bram Beneken Kolmer tips aanreikte voor de afzet.
Dat kon ook makkelijk, omdat telkens slechts één persoon het blok op kop reed, waardoor je niet met het wisselen van kopman rekening hoefde te houden. In ons geval was dat meestal Sonja Hoogsteen, die samen met Jos Droogh dit weekeinde weer uitstekend had georganiseerd.
Vooral de oefening van Francisco Rodriguez om de valbeweging te trainen was verrassend: je moest rijden, alsof je met je partner in je armen aan het dansen was. En geloof het of niet: het werkte! Deze variant kende ik nog niet. De ontwikkelingshulp van deze Colombiaan viel bij mij in ieder geval in goede aarde.

2 opmerkingen:

Unknown zei

Hartstikke leuk Bert om zo snel al je verhaal te lezen over het Krasse Knarren en Schoone Schaatssters weekend kamp (ja, zo heet dit kamp voluit officieel, en let daarbij goed op de juiste spelling!).
De didactiek van de trainers was dit weekeinde inderdaad dik in orde!
Nooit gedacht dat zo'n diesel als jij nog eens aan het sprinten zou werken :-)

Hans Post

Bert Breed zei

Eerlijk gezegd had ik dat van mezelf ook niet verwacht....