maandag 16 augustus 2010

Adviezen van een oude rot


Een jaar of 40 geleden was hij een van de populairste schrijvers, maar nu is hij een beetje in de vergetelheid geraakt: Godfried Bomans. Hij was een grootmeester in verhalen met een kwinkslag en een luchtige toon. Zo schreef hij ook regelmatig over sport. In het boek "Adviezen van een oude rot & ander sportief proza" zijn zijn beste sportverhalen verzameld.
In het titelverhaal wordt de toon gezet in de openingszinnen: "De moeilijkheid om een Elfstedentocht te volbrengen, wordt meestal overdreven voorgesteld. Begrijp me goed, ik zeg niet, dat 't makkelijk is. Je moet wel degelijk kunnen schaatsen. Maar wie dat eenmaal kan, die haalt 't ook op zijn sloffen."
Ik zeg er heel eerlijk bij: ik wou, dat ik deze zinnen verzonnen had!
In dit boek staan 33 van dit soort sportverhalen: over schaatsen, voetballen, wielrennen, schaken, zwemmen en de Olympische Spelen. Stuk voor stuk heerlijke verhalen om te lezen.
De titel van dit boek komt mij goed van pas. Ook al ben in nog pas 55 jaar, ik heb 32 jaar ervaring met fietsvakanties. Op dat gebied kan ik u van dienst zijn met mijn "Adviezen van een oude rot".

Het allereerste advies: alles wat je thuis kunt laten, is mooi meegenomen. De eerste fietsvakanties nam ik veel te veel spullen mee. Dit is goed te zien op de onderstaande foto's. Met de bovenste foto heb ik de landelijke kranten gehaald op mijn opoefiets met veel te veel bepakking achterop.

Ik denk, dat ik de helft minder meeneem dan in mijn debuutjaar, 1978. Gedeeltelijk komt het, doordat je tegenwoordig betere en lichtere materialen hebt. Waar vroeger2 spijkerbroeken en 2 korte broeken mee gingen, volsta ik tegenwoordig met 2 afritsbroeken. De fleecetrui heeft de dikke wollen Ierse trui vervangen. Ook trainingsjacks zijn veel lichter dan vroeger en niet onbelangrijk: ze zijn veel sneller droog.
En een paar goed droogblijvende sportsokken voor koude avonden is toch echt een stuk lichter dan de degelijke geitenwollen sokken van weleer.
Verder doe ik, zeker in het begin van de vakantie, 2 dagen met mijn ondergoed en mijn sokken. Soms kun je halverwege een keer wassen en kun je daarna overschakelen op 1 dag.
Een sloop volstaat als kussen: je doet 's avonds een stapel kleren erin, met de fleece bovenop, en je kunt heerlijk slapen.
Ik neem altijd afgeschreven boeken mee op vakantie, vooral afgeschreven pockets. Als een boek uitgelezen is, voer je het af. Vaak kun je het kwijt aan andere Nederlanders op de camping.
Kortom, met een beetje creativiteit kun je zelf zo snel je hoeveelheid bagage minimaliseren. Vooral als je klimetappes voor je kiezen krijgt, is het handig als je bagage zo licht mogelijk is.

Een andere tip betreft het bepakken: probeer het zo veel mogelijk te verdelen over voor- en achterwiel, waarbij de zware spullen het best achterop kunnen. Er zijn tegenwoordig prima, waterdichte fietstassen, die je snel van je fiets af kunt halen, zoals Ortlieb. Je kunt veiligheidshalve je kleding nog in een plastic tas doen in de fietstas, voor het geval je de fietstas niet goed genoeg hebt afgesloten.
Het is trouwens een vreemde ervaring, als je voor het eerst na een aantal dagen met bepakking tijden een keer zonder bepakking gaat fietsen. Je hebt het gevoel, dat je fiets zeer instabiel is en je alle kanten op zwabbert. Zo snel wen je dus aan de "ballast"!

De hybride fietsen van tegenwoordig voldoen uitstekend voor een geslaagde fietsvakantie. Comfortabel, je kunt het stuur in alle standen zetten en je hebt vaak meer dan 20 versnellingen. Bovendien, toch niet onbelangrijk, heb je uitstekende anti-lekbanden, zoals Marathon plus. Ze zijn wat duurder, maar besparen een hoop ergernis.
Wat het laatste betreft: voor de vakantie laat ik de fiets altijd goed nakijken door de fietsenmaker, met de opdracht: "Alles vervangen wat nodig is!" Je bent vaak € 200,- kwijt, maar vaak rij je daarna een jaar zonder reparatiekosten!
Mocht je desondanks toch pech krijgen: in ieder Nederlands dorp vind je wel een fietsenmaker. In Duitsland zijn fietsenmakers een stuk dunner gezaaid. In de wat grotere steden vind je er bij het Hauptbahnhof vaak één bij de fietsenstalling.

Soms is dit gecombineerd met een vestiging van de ADFC. Je kunt er fietskaarten en routeboekjes kopen én je krijgt zonodig een prima advies, zoals wij in Bremen mochten ervaren, toen een medewerker van de ADFC ons een prima route door Ost-Friesland adviseerde.
De laatste 10 jaar hebben we vaak beschreven routes gevolgd, zowel in binnen- als in buitenland. In Nederland zijn dat de LF-routes. Ze brengen je vaak op de mooiste plekjes: stille weggetjes en fietspaden, die je zelf niet zo 1,2,3 zou ontdekken.
Doordat we zodoende regelmatig in rustige gebieden fietsen, is er niet altijd een terrasje, waar je wat kunt drinken. Dan kun je op zoek naar alternatieven. In Duitsland kun je bijvoorbeeld prima terecht in supermarkten, waar meestal een hoek is, waar je koffie, thee of chocomel kunt drinken, terwijl er ook een toilet aanwezig is voor het publiek. 't Is maar een weet.
Doe dus uw voordeel met deze adviezen van een oude rot.

Geen opmerkingen: